"آموس اوري" دانشمند اسرائيلي بطور علمي نشان داد كه امكان سفر در زمان وجود دارد. اكنون دانش نظري لازم وجود دارند كه تاكيد شود ساخت ماشين زمان بطور نظري ممكن است.
ساختار رياضي اين كشف، در آخرين شماره مجله علمي "تفسير فيزيك" منتشر شد. آموس اوري پروفسور دانشگاه تكنولوژي اسرائيل، به كمك مدلي رياضي امكان سفر در زمان را ثابت كرد. نتيجه گيري اصلي اوري چنين است كه "براي ساخت ماشين زمان كه مناسب چنين سفري باشد، نياز به نيروي گرانشي عظيمي است".
اين دانشمند در طرح خود از نتيجه تحقيقات "كورت گدل" در سال 1949 استفاده مي كند كه طبق آن نظريه نسبيت وجود مدل هاي مختلف فضا و زمان را مفروض دارد.
طبق محاسبات اوري، در صورتي كه به ساختار كج (داراي انحراف) فضا-زمان شكل حلقه و يا قيف داده شود، امكان سفر به گذشته بدست مي آيد. در عين حال در هر دور جديد از اين ساختار متمركز، انسان بيشتر وارد عمق زمان مي شود.
اما براي ساخت ماشين مناسب براي چنين سفري، نياز به نيروي عظيم گرانشي است. چنين فرض مي شود كه اين نيروها در نزديك حفره هاي سياه وجود دارند. براي اولين بار در قرن 18-ام درباره حفره هاي سياه صحبت شد. "پي ير سيمون لاپلاس" گفت كه اجسام فضايي نامرئي اي وجود دارند كه نيروي گرانشي در آنها تا حدي بالاست كه هيچ اشعه نوري از آنها منعكس نمي شود. براي اينكه اشعه از يك چنين جسمي فضايي منعكس شود، بايد سرعتي بيش از سرعت نور داشته باشد. تنها در قرن بيستم دانشمندان اين را مطرح كردند كه گذشتن از سرعت نور غير ممكن است.
مرز حفره هاي سياه را "افق رويدادها" مي نامند. هر جسمي كه به آن برسد، به عمق حفره كشيده مي شود و اين در حاليست كه از خارج ديده نمي شود كه چه چيزي در داخل حفره رخ مي دهد.
چنين مفروض است كه قوانين فيزيكي در اعماق حفره سياه عمل نمي كنند و مختصات فضا و زمان، جاي خود را عوض مي كنند و سفر در فضا تبديل به سفر در زمان مي شود.
در ضمن، عليرغم اهميت محاسبات اوري، هنوز زود است كه آرزوي سفر در زمان را داشت. اين دانشمند اعتراف مي كند كه مدل رياضي وي را از نظر فني فعلاً نمي توان عملي كرد.
در عين حال وي تاكيد مي كند كه روند توسعه فناوري ها بقدري سريع است كه هيچكس نمي تواند بگويد پس از چند ده سال بشر از چه امكاناتي برخوردار خواهد بود.
در كل، امكان سفر در زمان توسط آلبرت اينشتين توسط نظريه نسبيت پيشگويي شده بود. اين دانشمند تاييد مي كرد كه اجسام داراي جرم بزرگ فضا-زمان را منحرف مي كنند و زمان اجسامي كه با سرعتي كمتر از سرعت نور حركت مي كنند، آرام و كند مي شود. بدين ترتيب، براي ما سفر برخي از ذرات در فضاي كيهاني هزاران سال بطول مي انجامد، در صورتيكه براي خود ذرات تنها چند دقيقه وقت مي گيرد.
گرانش سبب منحرف ساختن فضا-زمان است: در نزديكي اجسام سنگين اجسام كوچكتر در مسيري داراي انحراف پيرامون آن ها به گردش در مي آيند. خطوط منحرف فضا-زمان مي توانند بسته شده و به شكل مدار در آيند كه با حركت روي آنها، جسم بطور حتم با گذشته خود ملاقات مي كند.
ايده سفر در زمان مدت بسياري است فكر بشري را كه نگران مي كند. درباره اين موضوع، تعداد بسياري آثار علمي-تخيلي وجود دارند. اما تا كنون حقيقتاً معلوم نيست كه آيا تحقق سفر در زمان عملاً ممكن است و يا اين تنها احتمالي نظري است.
از آنجايي كه تا كنون هيچكس ثابت نكرده كه سفر در زمان غير ممكن است (در حالي كه پايه هاي نظري درباره ممكن بودن جابجايي در زمان پديدار شده اند)، بطور بالقوه شانس اين كه فردي بتواند به گذشته بازگشته و يا آينده را ببيند، همچنان وجود دارند.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
